1 - بهداشت فردی :بهداشت فردی همیشه مهم و در رابطه جنسی مهمتر است . علاوه بر اینکه این بهداشت باعث پذیرش بهتر طرف مقابل می شود از انتقال عفونتها به همدیگر جلوگیری کرد و رضایت خاطر طرفین را برآورده می سازد . و حتی در برخی مورد ها باعث رغبت بیشتر و تحریک بیشتر طرف مقابل می شود .

مثلا از بین بردن موهای زاید ناحیه تناسلی و زیر بغل که برای هر دو مورد تحریک کننده است . استحمام قبل از رابطه جنسی و شستن محلهای لازم - از بین بردن موهای زاید در بهداشت جنسی بسیار مهم است .

2 - آرامش فکری - عصبی و روانی : واضح است که بدون داشتن این آرامش رابطه جنسی به یک عمل زجرآور و بدون لذت تبدیل می شود و نمونه بارز آن در زوجینی دیده می شود که رابطه بین آنها متشنج است ولی بر اثر وجود بعضی تحریکات یا الزامات مبادرت به اینکار می کنند که نه تنها لذت زیادی نمی برند بلکه دچار سرخوردگی جنسی - سرد مزاجی و اختلالات جنسی هم می شوند .

 همینگونه است عدم ارامش فکری که از محیط بیرون مثل محل کار به انسان منتقل می شود بخصوص در آقایان ممکن است منجر به شکست در رابطه جنسی مثل انزال زودرس و یا عدم انزال و عدم ارگاسم شود.پس بهتر اینکار را زمانی انجام دهید که از نطر عصبی و فکری دارای آرامش هستید ( هر دو طرف )

3 - تحریک ذهتی در مرد و زن : پیش از ایجاد رابطه جنسی با همسرتان بهتر است در حدود 45 الی نیم ساعت قبل او را از لحاظ ذهنی و روانی با یادآوری رابطه های گذشته و یا خاطرات شیرین از دوران مختلف زندگی و رابطه های تاثیر گذاری که بصورت خاطرات خوشی برای شما در آمده مثل زمانهای مسافرت یا ماه عسل ، آماده ذهنی و تحریک ذهنی نمایید هرچند که این کار را حین عمل جنسی هم می توانید انجام دهید .

4 - اماده کردن محل مناسب : واضح است محل مناسب برای یک عمل راحت جنسی ضروری است برای جلوگیری از آسیبهای ممکنه و یا ایجاد درد حین عمل و نیز داشتن آرامش فکری بخصوص در مورد زوجین دارای فرزند در خانه .

محل مناسب انجام عمل جنسی به عادات و سلیقه های هر کس بر می گردد و یک فرمول کلی بزای آن وجود ندارد ولی کلا محیطی ساکت - با حداقل روشنایی برای دیدن همدیگر و نقاط تحریک کننده و زیر اندازی مناسب هر زوج که لزوما نباید تختخواب و یا خیلی نرم باشد .

5 - روشهای پیشگیری : اگر قصد بچه دار شدن ندارید برای آرامش داشتن حین عمل جنسی و انزال راحت مرد و نیز در برخی موارد برای جلوگیری از انتقال عفونت یا بیماری حتما به فکر یک روش پیشگیری باشید.

6 - وقت مناسب : تحریک جنسی بخصوص در آقایان وقت و ساعت خاصی ندارد و عمل جنسی هم مثل بعضی از رفتارها مثل خوردن نباید و لزوما نباید دارای وقت معین همیشگی باشد بسته به شرایط وجود آرامش - عدم وجود فرزندان در خانه - یادآوری خاطرات و ... ممکن است باعث خواستن عمل جنسی از هر دو طرف یا از طرف یکی از زوجین شود موکول کردن آن به ساعت دیگر یا روز مقر دیگر شاید آن لذت و بقول معروف مزه ان را از بین ببرد .

ولی چیزی که مهم است هماهنگی عمل جنسی در مرد و زن است و خواستن و اعتقاد و احترام به نظر دیگری . در روابط پیچیده زنها و شوهرها عواملی هستند که نه به فرمول در می آیند ونه قابل گسترش هستند مثلا ممکن است ( که خیلی هم اتفاق می افتد ) زن در حالی نیست که از رابطه جنسی لذت ببرد ولی بخاطر عشق به همسر و احترام به او لذت بردن از اینکه شوهرش از این کار لذت می برد تن به رابطه جنسی دهد که نوعی فداکاری جنسی به آن می گویند که ظاهر قضیه خوب و انسانی است و چند مورد در طی دوران زناشویی عیب ندارد ولی اگر بصورت عادتی در بیاید یا شوهر متوجه این قضیه نشود یا توجهی به این موضوع ننماید ممکن است کمکم عوارض ناتوانی جنسی - بیحسی جنسی و سردمزاجی در زن ایجاد شود پس این یکی از مهارتهای زندگی است که مرد بداند که همسر او چقدر از داشتن رابطه جنسی با او لذت می برد و چقدر و کی به این موضوع راغب است .

پس رابطه جنسی وقت معین یا ساعات معینی ندارد .ولی عرفا اغلب آخر شب را ترجیح می دهند ولی اگر خسته از کار روزانه هستید این کار را به صبح زود واگذار کنید .

دکتر گری بروکس بر این باور است که استفاده از پورنوگرافی در مردان باعث ایجاد ترس از صمیمیت می شود. این فیلم ها باعث می شود مرد برای تمایل به رابطه جنسی بیش از تمایل به برقراری رابطه واقعی اهمیت قائل شود و توانایی اش برای صمیمی عاطفی کاهش پیدا کند.

فیلم های پورن و مشکلات فردی!

مارتین هانت، سرپرست پژوهشی که در دانمارک بر روی اثرات پورت صورت گرفت، معتقد است بسیاری از افراد خودشان را در برابر اثرات مخرب رسانه ها ایمن می دانند و برای توجیه کار خودشان، صرفا بر جنبه های مثبت دیدن اینگونه فیلم ها تکیه می کنند، با این وجود مطالعات بسیاری نشان داده است که تماشای این فیلم ها باعث بروز مشکلاتی برای فرد، همسر و جامعه می شود.

برای مثال متخصصان عصب شناسی به این نتیجه رسیده اند که تماشای زیاد اینگونه فیلم ها باعث از بین رفتن واکنش های جنسی در مردان جوان سالم می شود.

همچنین در سال 2006 موریسون و همکارانش به این نتیجه رسیدند که رابطه معناداری بین تماشای فیلم های پورن و اعتماد به نفس جنسی پسران دانشجو وجود دارد. همچنین دکتر اسکینر در پژوهشی که به صورت اینترنتی بر روی حدادا 450 نفر انجام داد به این نتیجه رسید که بین تماشای این فیلم ها و افسردگی رابطه ای قوی وجود دارد. یعنی کسانی که چند بار در هفته یا روز به تماشای این فیلم ها می پردازند، نمره های بسیار بالایی در تست های افسردگی به دست می آورند.

همچنین مطالعات متعددی نشان داده است تماشای اینگونه فیلم ها باعث به وجود آمدن رفتار پرخاشگرانه می شود. تماشای این فیلم ها می تواند به نوعی اعتیاد تبدیل شود؛ به صورتی که زن یا مرد بدون دیدن این فیلم ها نتوانند با همسرشان رابطه جنسی برقرار کنند یا دتر از آن تماشای این فیلم ها را به رابطه جنسی سالم با همسرشان ترجیح دهند.

نتیجه گیری:

تماشای فیلم ها یا عکس های پورن نه تنکها صمیمیت و شور و تمایل جنسی بین همسران را افزایش نمی دهد، بلکه به شیوه های گوناگون باعث تخریب رابطه عاطفی بین همسران هم می شود. بنابراین برای بهتر کردن رابطه با همسرمان چه کاذر باید بکنیم؟

- کتاب بخوانید: کتاب های بسیار خوبی وجود دارند که اصول ابتدایی برقراری رابطه جنسی لذتبخش و پایدار را آموزش می دهند. از این کتاب ها می شود برای بهبود رابطه جنسی استفاده کرد.

- با همسرتان صحبت کنید: از همسرتان بخواهید روش هایی را که باعث افزایش لذت او می شود، برایتان توضیح دهد. شما نیز برای او توضیح دهید چه چیز را بیشتر دوست دارید.

- در کلاس های آموزشی شرکت کنید: خوشبختانه کلاس هایی وجود دارند که به صورت جداگانه روش های بهبود رابطه جنسی را برای زنان و مردان آموزش می دهند. شرکت در چنین کلاس هایی باعث می شود بدون آسیب رساندن به صمیمیت رابطه تان اطلاعات آموزشی سالم و مناسب را به دست بیاورید.

- با یک مشاور متخصص مشورت کنید: در صورتی که از روش های بالا نتیجه نگرفتید یا اگر به جز در حوزه مسائل جنسی در حوزه های دیگری نیز احساس مشکل می کنید، حتما مشکلتان را با یک مشاور متخصص در میان بگذارید.

البته می‌توان گفت که یکسری تغییرات فیزیولوژیک خاص وجود دارد که عملکرد طبیعی جنسی را با تغییراتی مواجه می‌سازد. متاسفانه بیشتر افراد تصور می‌کنند که این علائم به معنای پایان بخشیدن زندگی زناشویی آنهاست که در حقیقت این مطلب به هیچ وجه صحت ندارد.

تعداد بسیار زیادی از آقایان ۶۰ ساله و بالا‌تر، هنگامیکه با مشاهده، خودبخود نعوظ نمی‌شوند، نگرانی پیدا می‌کنند. این امر بدان معنا نیست که عملکرد زناشویی به طور کلی از میان رفته بلکه تنها به این معنا است که در این زمان نسبت به گذشته نیاز به محرک‌های مستقیم تری دارند. متاسفانه در چنین حالتی برای اینکه همسرانشان تصور نکنند با مشکل زناشویی مواجه هستند، از برقراری رابطه زناشویی خودداری می‌کنند.

زمانیکه سن آقایان افزایش پیدا می‌کند، مدت زمان مورد نیاز میان تعداد دفعات انزال، افزایش پیدا می‌کنند؛ این مدت زمان پس از سن ۶۰ سالگی یک روز کامل و یا چند روز محاسبه می‌شود.

یکی دیگر از مشکلات زناشویی ۶۰ سالگی این است که طرفین رابطه تصور می‌کنند که حتماً باید به اوج لذت زناشویی دست پیدا کنند. حال آنکه این کار لزوماً واجب نیست. جنس مذکر تصور می‌کند که حتماً باید به اوج لذت برسد و جنس مؤنث هم تصور می‌کند که اگر نتواند شریک خود را به بالا‌ترین میزان رضایت برساند، برای او جذابیتی نخواهد داشت.

کمبود مواد روان کننده یکی از مشکلات خانم‌ها و سستی کمر از جمله مشکلات آقایان در دوران میانسالی به شمار می‌رود. درمان‌هایی برای هر دو مورد وجود دارد که در مشورت با پزشک قابل حل می‌باشد.

زمانیکه صحبت از مشکلات زناشویی به میان می‌آید، فاکتورهای بسیار زیادی را باید مد نظر گرفت. تحت درمان بودن و استفاده از برخی داروهای خاص، الکل، و برخی بیماری‌های خاص، تمایل زناشویی را تا حد بسیار زیادی کاهش می‌دهند. باز هم در این مورد مشورت با پزشک بیشترین کمک را می‌تواند به شما کند.

یکی از مهم‌ترین ابزاری که هر خانواده می‌تواند با بکارگیری آن مشکلات زناشویی خود را برطرف نماید، کمک گرفتن از مغز است. از آن عاقلانه استفاده کنید تا دلیلی برای عدم برقراری رابطه زناشویی در افراد بالای ۵۰، ۶۰، ۷۰ و حتی بالا‌تر باقی نماند.

 دلایل زیادی وجود دارد كه باعث  متوقف شدن رشد ناگهانی جنین می شود. اگر سقط جنین در هفته های اول بارداری اتفاق بیفتد، عادت ماهانه بسیاری از خانم ها به شكل عادی باز خواهد گشت. البته احتمال دارد به علت بافت های رحمی كه برای كودك مهیا شده بود، خونریزی عادت ماهانه شدیدتر از قبل باشد.

 خانم ها به شكل متفاوت سقط جنین را تجربه می كنند. اما به طور عمومی با سقط شدن جنین، خونریزی،گرفتگی عضلات شكم كه البته به مراتب قوی تر از درد های گرفتگی عضلات شكم در زمان عادت ماهانه است، همراه خواهد بود.

 سقط جنین قبل از اینكه به طور كامل اتفاق بیفتد، علائم و نشانه هایی دارد كه با شروع آنها جنین سقط می شود البته در بعضی موارد دیده شده است كه این علائم و نشانه ها ناگهان از بین رفته اند و  بارداری به روند خود ادامه داده است.

 از علائم و نشانه های سقط زودهنگام جنین می توان به این موارد اشاره كرد: از بین رفتن ورم سینه ها و حالت تهوع، ترشحات شدید واژنی كه بسیار غلیظ و یا خونی باشد، خونریزی سبك و یا لكه بینی، گرفتگی خفیف عضلات شكم(شبیه گرفتگی عادت ماهانه).

 اگر خانم ها به باردار بودن خود مشكوك هستند، با دیدن این علائم هر چه سریعتر باید با پزشك متخصص خود مشورت كنند.  متاسفانه راهی برای جلوگیری از سقط شدن نوزاد وجود ندارد. اما برای جلوگیری از هر خطری كه ممكن است در طول سقط شدن جنین برای مادر اتفاق بیفتد، بهتر است هر چه سریعتر به بیمارستان مراجعه شود.

 امروزه بسیاری از متخصصین مراقبت های بارداری، خطرات دوران بارداری را با وضعیت سلامت مادر قضاوت می كنند. سابقه پزشكی قبلی، شاخص ترین نشانه سلامتی یك زن در دوران بارداری است. برای مثال احتمال آنكه یك زن 39 ساله سالم دچار مشكلات ناشی از بارداری شود، كمتر از زنی بیست ساله است كه از یك بیماری مزمن مانند دیابت رنج می برد. سلامتی و تناسب یك زن بیشتر از سن او بر بارداری تاثیر گذار است.

 اغلب زنانی كه در سی یا چهل سالگی باردار می شوند از سلامت خوبی برخوردارند. زنی كه وضعیت جسمانی مناسبی دارد و به طور منظم ورزش می كند، می تواند به آسانی زنی كه بسیار جوانتر است، بارداری را پشت سر بگذارد. البته زنانی كه بیش از 40 سال سن دارند و اولین بارداری خود را تجربه می كنند نسبت به زنانی با همین سن كه قبلا زایمان كرده اند بیشتر دچار مشكل می شوند. ولی اكثر زنان سالم، زایمان بدون خطری خواهند داشت.

آیا سن مادر در باروری تاثیر دارد؟

 بزرگترین مانع بارداری كه ممكن است برای خانمهای بالای 35 سال پیش بیاید، احتمال حامله نشدن آنهاست. بیشترین شانس باروری در سنین 20 تا 24 سال است؛ در سنین 35 تا 39 سالگی این احتمال به حدود یك چهارم تقلیل می یابد؛ و در 40 تا 45 سال باروری فرد 95 درصد كمتر از دهه سوم زندگی اش خواهد بود. بنابراین اگر بیش از 35 سال سن دارید و 6 ماه است كه اقدام به بارداری كرده اید، در صورت حامله نشدن فرصت را از دست ندهید و حتما به متخصصین زنان و زایمان یا مراكز ناباروری مراجعه نمائید.

آیا سن پدر نیز موثر است؟

 اگر در سنین میانسالی باشید، احتمالا همسرتان نیز در همین گروه سنی قرار دارد. البته تعیین این مساله كه سن پدر چقدر بر بارداری تاثیر گذار است، آسان نیست. بعضی تحقیقات نشان داده اند كه مردان 55 ساله و مسن تر به احتمال بیشتری صاحب فرزندانی مبتلا به سندرم داون می شوند ولی این احتمال آنقدر زیاد نیست كه جای نگرانی داشته باشد. برخی كارشناسان پیشنهاد می كنند كه بهتر است مردان پیش از 40 سالگی پدر شوند؛ البته این یك دیدگاه محافظه كارانه است و همه با آن موافق نیستند. پیش از اظهار نظر قطعی در مورد سن پدر و تاثیر آن بر بارداری، داده ها و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

  احتمال بروز چه مشكلاتی در دوران حاملگی بیشتر است؟

 برخی مشكلات وابسته به سن هستند و خطر بروز آنها با افزایش سن بیشتر می شود مانند فشار خون بالا، دیابت و جفت سرراهی (زمانی كه جفت در قسمت پایین رحم جایگزین شده و قسمتی یا تمام دهانه رحم را پوشانده است). ممكن است از نظر علایم و نشانه های دیابت بارداری یا فشار خون بالا، تحت مراقبت بیشتری قرار داشته باشید. بروز هر یك از آنها در طی بارداری دردسر ساز است ولی با مراقبت های مناسب پزشكی، معمولا می توان با هر دو به خوبی كنار آمد. ممكن است ندانید دچار این مشكلات هستید مگر آنكه به طور منظم به ملاقات پزشك خود بروید. هر یك از این اختلالات می توانند باعث ایجاد مشكل جدی در دوران بارداری شوند و باید بخوبی تحت كنترل درآیند.

به این دلیل كه اختلالات كروموزومی یكی از شایعترین علل سقط است، احتمال وقوع سقط با افزایش سن بیشتر می شود. احتمال دوقلوزایی نیز در زنان میانسال بیشتر است. بعلاوه بسیاری از مطالعات نشان داده است كه نیاز به زایمان با روش جراحی سزارین در خانمهای باردار بالای 35 سال بیشتر است شاید به این دلیل كه دردهای زایمانی و زایمان ممكن است بیشتر طول بكشد و یا چون زنان میانسال اغلب كودكان بزرگ جثه ای دارند. پس از زایمان نیز ممكن است رحم به سرعت رحم یك زن جوان منقبض نشده و خونریزی پس از زایمان بیشتر و طولانی تر باشد.

  چه خطراتی فرزندمان را تهدید می كند و چه باید بكنم؟

 مشكل دیگری كه با افزایش سن رخ می دهد افزایش احتمال اختلالات كروموزومی و ژنتیك است. برای مثال خطر سندرم داون از یك نوزاد در 385 نوزاد متولد از مادر 30 ساله به یك نوزاد از 109 مادر 40 ساله می رسد. مشاوره ژنتیك اقدامی عاقلانه است اما اگر بالای 40 سال دارید انجام مشاوره ژنتیك قویا توصیه می شود. در مشاوره ژنتیك پدر و مادر و متخصصینی حضور می یابند كه زمینه تخصص آنها بررسی مشكلات همراه با بروز و یا خطر بروز نوعی اختلال ژنتیكی است. در مشاوره ژنتیك اطلاعات موجود درباره ژنتیك انسان در مورد یك زوج بخصوص بكار گرفته می شوند. این اطلاعات تفسیر می شوند تا زوج بتوانند آن را درك كنند و بر اساس آن در مورد بچه دار شدن، تصمیم گیری كنند. شاید هم لازم باشد برخی تستهای بخصوص مانند آمنیوسنتز یا نمونه برداری از پرزهای جفتی را در دوران بارداری و بمنظور ارزیابی سلامت جنین انجام دهید.

  چگونه می توانم در این سن بارداری راحتتری را بگذرانم؟

 با توجه به بالا بودن سن تان ممكن است وزن بیشتری اضافه كنید، خطوط كشش پوستی در مكانهایی ظاهر شوند كه قبلا وجود نداشته اند، سینه هایتان آویزان تر شوند و احساس كنید كه قدرت عضلانی خود را از دست داده اید. در تمام این موارد دقت به روش زندگی، تغذیه و ورزش مناسب می تواند بسیار كمك كننده باشد.

  به دلیل صرف انرژی و زمان بیشتر خستگی و ضعف یكی از بزرگ ترین مشكلات شما خواهد بود. این وضعیت یكی از شایعترین مشكلات زنان باردار است. استراحت برای سلامتی خودتان و جنین ضروری است. از هر فرصتی برای استراحت یا خواب مختصر استفاده كنید. مسئولیت های جدید یا كارهای بیشتری بر عهده نگیرید. در شغل خود، داوطلب انجام پروژه های بزرگ نشوید. به دلیل شرایط جدیدتان می توانید به درخواستهای دیگران "نه" بگوئید.

 فعالیت بدنی با شدت متوسط به افزایش سطح انرژی شما كمك می كند و ممكن است برخی ناراحتی ها را از بین ببرد یا تخفیف دهد. با این حال پیش از آغاز هر برنامه ورزشی، در مورد آن با پزشك خود صحبت كنید.

   تنش های روحی نیز می توانند مشكل آفرین باشند. برای كاهش تنش های روحی می توانید ورزش كنید، غذاهای سالم بخورید و به اندازه كافی استراحت كنید. برای خودتان وقت صرف كنید و در مجموع تمركز بیشتری بر ملزومات یك بارداری سالم و بی خطر و آنچه كه هر خانم باردار باید در نظر بگیرید، داشته باشید: یعنی مراقبتهای دوران باردرای را بسیار جدی بگیرید، تغذیه مناسب، فعالیت جسمانی مطلوب، آمادگی روحی و اقتصادی لازم برای مراقبت و سرپرستی كودك تا 18 سال آینده!

این ۶ نشانه را جدی بگیرید

 اگرچه بیشتر علایمی که در ادامه با آنها آشنا خواهیم شد، نشانه ای از یک بیماری جدی نیستند اما برخی از همین علایم ممکن است نیازمند درمان و پیگیری مداوم باشند. وحشت نکنید، اما شناختن این علایم به شما کمک می کند بدانید در چه مواردی باید به پزشک مراجعه کنید:

 ۱. درد لگنی

 درد هنگام تخمک گذاری پس از تخمک گذاری برطرف می شود اما اگر درد لگن ادامه پیدا کرده و با درمان های ساده خانگی تسکین نمی یابد، باید به پزشک مراجعه کنید.

 پزشک در خانمی که دچار درد لگنی مزمن است، امکان وجود تومورهای خوش خیم رحمی یا فیبروییدها و آندومتریوز (وجود بافت نابجای رحمی در مکان های دیگر لگن) را بررسی خواهد کرد.

 همچنین بیمار از نظر ابتلا به «بیماری التهابی لگن» نیز بررسی خواهد شد که معمولا با نشانه های سه گانه درد لگنی، ترشح مهبلی و تب بروز می کند.

 گاهی درد شدید لگنی یا شکمی به سرعت رخ می دهد و این نشانه ای است که باید به پزشک مراجعه کرد. پارگی یا خونریزی کیست تخمدانی می تواند چنین دردی ایجاد کند.

 اگر درد شدید لگنی ناگهانی باشد، ممکن است پیچ خوردگی تخمدان رخ داده باشد که باعث قطع رسیدن خون به تخمدان می شود. برخی خانم های مبتلا به این عارضه دچار حالت تهوع یا استفراغ می شوند. به علاوه، درد شکم و خونریزی مهبلی ممکن است نشانه ای از «بارداری نابه جا» باشد یعنی تخمک بارورشده، بیرون از رحم کاشته شده است.

 خوشبختانه بیشتر ناراحتی های لگنی به سرطان تخمدان مربوط نیستند، اما زنان باید بدانند که این سرطان ممکن است با نشانه های گوناگون بروز کند. اگر چند هفته ای است که آروغ می زنید، احساس فشار در لگن دارید، دچار تکرر ادرار شده اید و هر روز این علایم تکرار می شوند، باید از لحاظ ابتلا به سرطان تخمدان بررسی شوید.

 ۲. خونریزی نامنظم

هنگام مصرف قرص های ضدبارداری، ممکن است لکه بینی رخ دهد که جدی نیست؛ با این حال می توانید در مورد قرصی که مصرف می کنید، با پزشک مشورت کنید. اما اگر هیچ قرص ضدبارداری ای مصرف نمی کنید و خونریزی نامنظمی دارید که بیش از یکی دو ماه طول کشیده است، حتما باید برای معاینه به پزشک مراجعه کنید هرچند ممکن است در بیشتر موارد مساله مهمی نباشد.

 خونریزی نامنظم ممکن است به اشکال گوناگون رخ دهد؛ عادت ماهیانه که طولانی تر از حد معمول شده است، خونریزی در میانه چرخه ماهیانه، ۲ بار خونریزی در یک ماه، خونریزی پس از برقراری رابطه زناشویی و سایر الگوهای غیرمعمول دیگر.

 خونریزی غیرطبیعی ممکن است علل متعددی داشته باشد که وخیم نیستند، از جمله رسیدن به دوره پیش از یائسگی، فیبروییدها یا پولیپ های رحمی. مشکلات تیرویید هم ممکن است بر چرخه قاعدگی تاثیر بگذارند.

 در مادران شیرده و زنان در دوران یائسگی، خشکی مهبل همراه مالش ممکن است باعث لکه بینی پس از رابطه زناشویی شود.

 خونریزی پس از هر بار رابطه زناشویی هم ممکن است نشانه این باشد که گردن یا دهانه رحم راحت تحریک می شود. در بیشتر موارد علت این تحریک ، عفونت دهانه رحم است چون اگر دهانه رحم سالم باشد، خونریزی رخ نمی دهد. عفونت های آمیزشی مانند سوزاک یا کلامیدیا نیز ممکن است باعث بروز ضایعه در گردن رحم شوند که به خونریزی پس از رابطه زناشویی می انجامد.

 اگر یائسه شده اید، باید به خصوص مراقب خونریزی مهبلی باشید چراکه این خونریزی ممکن است نشانه سرطان رحم باشد. در این صورت باید فورا به پزشک مراجعه کنید.

 امکان درمان سرطان رحم نسبت به سرطان تخمدان، بیشتر است. زیرا در مرحله ابتدایی، شناسایی می شود و نشانه های هشداردهنده ای مثل خونریزی در دوران یائسگی دارد.

 علاوه بر خونریزی در دوران یائسگی، هر خونریزی مهبلی پیش از بلوغ یا هنگام بارداری هم باید به وسیله پزشک بررسی شود.

 ۳. ترشح غیرطبیعی مهبلی

چه وقت می توان گفت ترشح مهبلی غیرطبیعی است؟ در پاسخ باید گفت هنگامی ترشح غیرطبیعی است که زن آن را غیرطبیعی بداند. نشانه های غیرطبیعی بودن ترشح، بوی تند، زیاد بودن نامعمول مقدار آن، خارش، سوزش یا تحریک شدن، رنگ نامعمول یا وجود خون در ترشح است.

 در بیشتر موارد، علل ساده ای باعث ترشح غیرطبیعی می شوند؛ هر نوع عفونتی می تواند ترشح ایجاد کند، از جمله عفونت های قارچی، عفونت باکتریایی مهبل و عفونت با تریکوموناس (یک عامل عفونی تک سلولی).

 از آنجا که بیماری های منتقل شونده از راه جنسی یا آمیزشی نیز می توانند ترشح غیرطبیعی ایجاد کنند، باید از نظر ابتلا به این بیماری ها هم به وسیله پزشک، بررسی شوید.

 همچنین اگر دچار ترشح آبکی مداوم شده اید، حتما به پزشک اطلاع دهید زیرا این وضعیت ممکن است نشانه سرطان لوله رحم باشد که البته بیماری نادری است.

 ۴. خارش

 خانم ها ممکن است بدون ترشح دچار خارش شوند. این عارضه بیشتر هنگامی رخ می دهد که از صابون های معطر یا فرآورده های مراقبت شخصی به خصوص ژل های لغزنده کننده معطر استفاده شود.

 همه لوسیون ها و مایعات معطر ممکن است مقصر باشند. این مواد به خصوص در افرادی که پوست حساس دارند، می توانند باعث خارش و تحریک زیادی شوند. گرچه خارش تناسلی معمولا مشکلی وخیم نیست، اما اگر آزاردهنده است، موضوع را با پزشک در میان بگذارید. ممکن است راه حل ساده ای برای آن وجود داشته باشد.

 یک عارضه پوستی به نام «لیکن اسکلروز» هم وجود دارد که باعث خارش و بروز دانه های کوچک سفیدرنگ روی اندام تناسلی خارجی می شود. این دانه ها بزرگ تر می شوند و به صورت لکه هایی پوستی درمی آیند که نازک و چروکیده می شوند. «لیکن اسکلروز» که بیشتر زنان مسن تر را مبتلا می کند، بیماری چندان شایعی نیست. این بیماری به درمان پزشکی نیاز دارد و اگر درمان نشده بماند، لکه های پوستی جوشگاه ایجاد می کند و به مشکلاتی در ادرار و برقراری رابطه زناشویی می انجامد. همچنین احتمال اندکی وجود دارد که در محل این لکه ها سرطان پوست رخ دهد.

 به جز لیکن اسکلروز، هر ضایعه پوستی خارش داری روی اندام تناسلی خارجی یا مهبل ممکن است به نمونه برداری نیاز داشته باشد تا احتمال وجود سرطان رد شود.

 ۵. خشکی مهبلی

 خشکی مهبلی در خانم های شیرده و در دوره یائسگی، ممکن است به لکه بینی پس از رابطه زناشویی بینجامد. هنگامی که تخمک گذاری خانم های شیرده دوباره شروع می شود، خشکی برطرف خواهدشد. البته تحلیل رفتگی مهبل مساله مهمی به خصوص در دوران یائسگی است. از آنجا که زنان سالمند هورمون استروژن کمتری دارند، بافت های مهبلی شان نازک می شود یا به اصطلاح تحلیل می رود و خشک و تحریک پذیر می شود. در این موارد پزشک با تجویز داروهایی می تواند این عارضه را درمان کند.

 خشکی مهبلی نه تنها باعث بروز درد هنگام برقراری رابطه زناشویی می شود، بلکه نازک شدن پوشش مهبل باعث مستعد عفونت شدن، خواهد شد. نباید از درمیان گذاشتن این مشکل با پزشک احساس خجالت کنید. تجویز کرم ها یا شیاف های استروژن دار که به صورت موضعی استفاده می شوند، باعث تسکین شما خواهد شد.

 ۶. زخم ها یا توده ها

 برخی خانم ها دچار کیست های سباسه یا آویزه های پوستی در ناحیه کشاله ران می شوند یا خانم های باردار ممکن است وریدهای واریسی در این ناحیه پیدا کنند که هنگام ایستادن، مانند توده ای در ناحیه تناسلی خارجی احساس می شود. اما برخی توده ها و زخم ها ممکن است نشانه مشکلی جدی باشند و برای احتیاط پزشک باید آنها را معاینه کند.

 زخم های ناحیه تناسلی ممکن است نشانه تبخال تناسلی یا سرطان باشند. علایم سرطان اندام تناسلی خارجی به صورت توده های نامعمول، برآمدگی های زگیل مانند یا زخم های مسطح قرمزرنگ بروز می کند که بهبود نمی یابند. گاهی این زخم های مسطح فلسی شکل می شوند یا تغییررنگ می دهند. همچنین ملانوم، یک نوع سرطان پوست، ممکن است در اندام تناسلی خارجی رخ دهد. علایم این بیماری به صورت خال های آبی مایل به سیاه یا قهوه ای برآمده در ناحیه تناسلی از جمله در دهانه مهبل است. بیماران بیشتر از دچار شدن به ملانوم در این ناحیه غافلگیر می شوند زیرا به اشتباه تصور می کنند اگر ناحیه ای از پوست در معرض آفتاب نباشد، ملانوم هم در آن ایجاد نمی شود.

علت بیماری صبحگاهی

 علت تهوع در دوران حاملگی دقیقاً مشخص نیست ولی احتمالاً ناشی از تغییرات فیزیكی زیادی است كه در بدن زن حامله رخ می دهد. بعضی از احتمالات عبارتند از:

 افزایش سریع هورمون hCG در اوایل حاملگی. مشخص نیست كه این هورمون چگونه باعث بروز تهوع می شود ولی زمانبندی افزایش آن با وضعیت تهوع جور در می آید. درست در زمانی كه میزان این هورمون در بدن به بالاترین مقدار خود می رسد تهوع نیز به حداكثر می رسد. تصور بر این است كه استروژن نیز ممكن است در این زمینه نقش داشته باشد.

 افزایش حس بویایی و حساسیت به بو. این وضعیت نسبتاً شایع بوده و مكن است از عوارض افزایش سریع میزان استروژن در بدن باشد.

 حساسیت دستگاه گوارش. دستگاه گوارش بعضی زنان به تغییرات در اوایل حاملگی حساس تر است. حتی در یك مطالعه، رابطه ای میان هلیكوباكتر پیلوری (باكتری كه سبب زخم معده می شود) و تهوع شدید در زمان حاملگی دیده شده است، هر چند علت این رابطه مشخص نیست.

 ممكن است شنیده باشید كه بیماری صبحگاهی ناشی از كمبود ویتامین B است. با اینكه به نظر می رسد مصرف ویتامین Bتكمیلی بصورت قرص در بسیاری از زنان حامله به كاهش تهوع كمك می كند، ولی این بدان معنا نیست كه آنها كمبود ویتامینB دارند. در واقع، حداقل در یك مطالعه نشان داده شده است كه هیچ تفاوت معناداری از نظر سطح ویتامین B6 میان زنان دچار بیماری صبحگاهی و دیگر زنان حامله وجود ندارد. علت تأثیر ویتامین B6 بر كاهش تهوع مشخص نیست. شواهدی نیز دال بر این مطلب وجود دارد كه مصرف مولتی ویتامین در زمان لقاح تخمك و اسپرم و اوایل حاملگی به جلوگیری از بیماری صبحگاهی شدید كمك می كند كه البته علت این مسئله نیز مشخص نیست.

 بعضی محققین این نظریه را مطرح كرده اند كه بعضی زنان از نظر روانی بیشتر مستعد تهوع و استفراغ در دوران حاملگی هستند و این مسئله یك پاسخ غیر طبیعی به استرس است. با این حال، شواهد محكمی دال بر تأیید این نظریه وجود ندارد. (البته تهوع و استفراغ دائمی خود می تواند عاملی برای استرس بیشتر باشد!)

آیا احتمال تهوع در بعضی زنان بیشتر است؟

 احتمال تهوع و استفراغ در زمان حاملگی در شرایط زیر بیشتر است:

 حاملگی دو قلو یا چند قلو. علت آن ممكن است مقادیر بالاتر hCG یا هورمون های دیگر در بدن باشد. احتمال شدیدتر بودن تهوع و استفراغ نیز در این صورت وجود دارد. البته این مسئله قطعی نیست و بعضی زنان كه حاملگی دوقلو یا چند قلو دارند اصلاً تهوع ندارند.

 وجود تهوع و استفراغ در حاملگی های قبلی

 وجود سابقه تهوع و استفراغ بعنوان عارضه مصرف قرص های ضد بارداری. علت این مسئله ممكن است پاسخ بدن به افزایش سطح استروژن باشد.

 سابقه استعداد به بیماری حركت (motion sickness)

 استعداد ژنتیكی تهوع حاملگی. در صورتیكه مادر یا خواهرتان بیماری صبحگاهی شدید داشته اند احتمال ابتلای شما بیشتر است.

آیا تهوع بر روی جنین تأثیر دارد؟

 تهوع خفیف و استفراغ گهگاهی كه معمولاً در بیماری صبحگاهی وجود دارد تا زمانیكه مادر غذا را تحمل كند و مقادیر زیاد مایعات بنوشد تهدیدی برای سلامتی جنین نیست. از این گذشته، جنین در عمده زمان سه ماهه اول آنقدر كوچك است كه به كالری چندانی نیاز ندارد. اگر مادر نتواند یك رژیم غذایی متعادل داشته باشد بد نیست كه مولتی ویتامین مصرف كند. اگر آهن تهوع را بدتر می كند بهتر است از مولتی ویتامین هایی استفاده شود كه دوز آهن آنها كم بوده و یا آهن نداشته باشند.

 عدم افزایش وزن مادر در سه ماهه اول معمولاً اشكالی ندارد البته تا زمانیكه ناشی از غذا نخوردن نباشد و مایعات به اندازه كافی مصرف شود. اشتهای مادر پس از گذشت این زمان بازگشته و وزنش افزایش خواهد یافت.

آیا نداشتن بیماری صبحگاهی به معنای افزایش احتمال سقط است؟

 نه ضرورتاً. این واقعیت وجود دارد كه بعضی مطالعات نشان داده اند كه زنانی كه كودكانشان سقط می شود كمتر دچار تهوع می شوند. (عدم تكامل كافی جنین یا جفت سبب پایین بودن هورمون های حاملگی شده و در نتیجه تهوع در این زنان كمتر است.) ولی بسیاری از زنان هم وجود دارند كه حاملگی كاملاً طبیعی داشته و بعد از سه ماهه اول دیگر تهوع ندارند.

راه های كاهش تهوع بیماری صبحگاهی

 همه روش هایی كه در زیر گفته می شود بر شواهد محكم استوار نیستند، ولی شایعترین توصیه هایی هستند كه معمولاً متخصصین زنان و ماماها به بیمارانشان می كنند.

 از غذاها و بوهایی كه سبب تهوع می شوند پرهیز كنید. اگر تقریباً همه چیز باعث تهوع می شود اشكالی ندارد كه تنها چند غذای محدودی كه مشكلی ایجاد نمی كنند مصرف شود حتی اگر تمام مواد غذایی لازم برای بدن را تأمین نكند. یك راه دیگر هم مصرف غذاهای بیمزه و یا گرم نكردن غذا است تا بوی آن كمتر باشد.

 سعی كنید همیشه مقداری شیرینی ساده مثل كلوچه كنار تخت خود داشته باشد. هنگامی كه از خواب بیدار می شوید یكی دو تا بخورید و قبل از بلند شدن از جایتان 20 تا 30 دقیقه دراز بكشید. داشتن این شیرینی ها كنار تخت ممكن است در صورتیكه كه نصف شب با حالت تهوع از خواب بیدار شوید هم كمك كننده باشد.

 وعده های غذاییتان را كوچك و متعدد كنید تا معده تان هیچوقت خالی نباشد. بعضی زنان معتقدند كه كربوهیدرات ها در هنگام تهوع بهترین خوراكی هستند ولی یك مطالعه كوچك نشان داده است كه غذاهای دارای پروتئین بالا احتمالاً اثر بهتری دارند.

 از غذاهای چرب پرهیز كنید زیرا هضم آنها بویژه در حاملگی كه تخلیه معده به زمان بیشتری نیاز دارد بیشتر طول می كشد. همچنین از غذاهای سنگین و چرب، تند، اسیدی و سوخاری شده نیز كه می توانند باعث تحریك معده و دستگاه گوارش شوند پرهیز كنید.

 سعی كنید مایعات را بین وعده های غذایی مصرف كنید. همچنین سعی كنید یكباره حجم زیادی مایع مصرف نكنید زیرا معده به این ترتیب پر شده و اشتهایتان برای خوردن غذا كم می شود. یك روش خوب این است كه یك نوشیدنی را در طول روز جرعه جرعه بنوشید. اگر زیاد استفراغ می كنید از یك نوشیدنی ورزشی حاوی گلوكز، نمك و پتاسیم استفاده كنید تا الكترولیت های (املاح)  از دست رفته جبران شوند.

 سعی كنید به اندازه كافی استراحت كنید و اگر می توانید در طول روز چرتی بزنید. تماشای تلویزیون و یا رفتن به منزل یكی از دوستان یا بستگان راه خوبی برای مقابله با استرس بوده و حواس شما را از تهوعتان پرت می كند.

 سعی كنید ویتامین هایی را كه برایتان تجویز شده را همراه با غذا یا درست قبل از خواب بخورید. اگر آهن موجود در قرص های مولتی ویتامین تهوع شما را زیاد می كند از پزشكتان بخواهید كه داروی شما را عوض كند.

 از پزشك معالجتان در مورد ویتامین B6 بپرسید. علت بهتر شدن تهوع بر اثر مصرف ویتامین B6 دقیقاً مشخص نیست ولی مطالعات نشان می دهند كه مصرف این ویتامین در بعضی زنان مؤثر بوده و در صورتیكه با دوز صحیح مصرف شود هیچ خطری ندارد. دوز معمول ویتامین B6 برای درمان بیماری صبحگاهی بین 10 تا 25 میلی گرم، سه بار در روز است ولی بهتر است قبل از مصرف با پزشك خود مشورت كنید.

 اگر هیچیك از راه های فوق مؤثر نبود از پزشكتان بخواهید برایتان داروی ضد تهوع تجویز كند. توجه داشته باشید كه مصرف هر گونه دارو در زمان حاملگی حتماً باید با نظر پزشك صورت گیرد بنابراین از مصرف خوسرانه دارو خودداری كنید.

استفراغ بیش از حد در زمان حاملگی

 اگر خانم حامله نتواند هیچ چیزی (حتی مایعات) را در معده برای 24 ساعت نگه دارد ممكن است به "استفراغ بیش از حد در زمان حاملگی (Hyperemesis Gravidarum)" مبتلا شده باشد كه درمان آن چندان ساده نیست. این عارضه هر چه سریعتر تشخیص داده شده و درمان شود احتمال بهبودش بیشتر است.

 در این موارد بلافاصله به بیمار مایعات وریدی (سرم) داده می شود تا آب از دست رفته بدن جبران شود. سپس برای كنترل الكترولیت های خون و اطمینان از عدم وجود بیماری های زمینه ای دیگر كه سبب تهوع و استفراغ می شوند آزمایشاتی انجام می شود. بسته به مورد، بیمار ممكن است چند روز بستری شود تا راحت بتوان وی را از راه وریدی تغذیه كرد.

 بسیاری از زنان با گرفتن مایع وریدی و جبران مایعات از دست رفته حالشان بهتر شده و می توان تهوع و استفراغ را در آنها با داروهای ضد تهوع كنترل كرد. در بعضی موارد نادر، تهوع و استفراغ ادامه یافته و بیمار مجبور است هر چند وقت یك بار در بیمارستان یا منزل از سرم استفاده كند. این عارضه در صورت عدم درمان می تواند منجر به از دست رفتن مزمن آب بدن، كاهش وزن، سوء تغذیه و عوارض دیگر برای مادر و كودك شود.